1940’LI YILLARA GÖRE

     Aydoğan Köyü doğudan batıya uzanan kalker bir platform üzerine kurulmuştur. İki ucu arasındaki mesafe 500-600 metre civarındadır. Yaz aylarında çalışan yolu, her zaman akan suyu, bazen günlerce kesilse de elektriği ve telefonu olan bir köydür. Köyümüzün bir de tabii kanalizasyonu vardır. Köyün yerleştiği kalker platformun iki tarafında küçük yazılar vardır. Güneydeki yazıya küçük derelerden yağışlı mevsimlerde gelen sular köyün altından geçerek kuzeyde Acıpınar’daki bir delikten çıkar. Her evin içinde de kalker tabakasının boşluklarına açılan bir delik vardır. İşte herkes tuvaletinin, banyosunun ve mutfağının ayağını bu deliğe bağlayarak kanalizasyon konusunu halletmiştir.

    1940’lı yıllara göre köyümüzdeki hane isimleri doğudan batıya doğru olmak üzere şöyledir: 
Kürt Aligil (üç ev), Veli Ağagil, İsmail Ağagil (dört ev), İbogil, Ali Ağagil, Kambergil (beş ev), Çinçangil, Küçük Aligil (üç ev), Kadirgil (iki ev), Osmangil, Sadıkgil (üç ev), Mollagil (iki ev), Yaylaoğlugil, Aydınoğlugil (dört ev), Genç Aligil ( üç ev), Bayramgil, Halilgil, Ördekgil (iki ev), Copgil, Aziz Ağagil (beş ev), Cümükgil, Danacıgil (üç ev), Maksutgil (iki ev), Haccagil, Aşurgil (iki ev), Alhasgil (iki ev), Tatlıgil, Emirgil, Tamıkgil (üç ev), Kadıoğlugil (üç ev).